به نام خدا 

تسلیت به مناسبت انفجار در کانون رهپویان وصال

دیشب بعد از ساعت 11 از طریق اطلاعاتی که نمی شد به موثق بودن آن یقین داشت مطلع شدیم که در کانون ره پویان وصال ،در حسینیه سید الشهداء شیراز انفجاری رخ داده است که تعدادی از هم استانی ها شهید و تعدادی مجروح شده اند.دقایقی قبل از ساعت 12 تلویزیون فارس با قطع برنامه خبر انفجار را به اطلاع بینندگان رسانید .با تماسی که با فرماندار شیراز گرفته شد،ایشان اعلام نمود که انفجار بعد از ساعت 9 اتفاق افتاده و آسیب دیدگان به بیمارستانهای شیراز انتقال یافته اند.در مورد نوع انفجار،ایشان اعلام کرد که به نظر نمی رسد انفجار از نوع بمب گذاری باشد و تاکید کرد که موضوع در دست بررسی است.

گر جه شایعات اولیه حاکی از شهید شدن تعداد زیادی بود اما ساعاتی بعد از انفجار،بعضی رسانه ها از جمله بی بی سی تعداد کشته شدگان را 6 نفر اعلام کردند.در خبر های یاهو تعداد کشته شدگان 9 نفر و تعداد مجروحین 105 نفر اعلام شده بود.بر اساس اعلام جام جم آنلاین،تا ساعت 3:30 بامداد،تعداد شهدا 10 نفر و مجروحین 160 نفر بوده است.

 و بالاخره در بخش اخبار پلیس 110 شبکه خبر در ساعت 10:45 امروز(یکشنبه 25 فروردین)، تعداد شهدا 11 نفر،تعداد مجروحین 180 نفر(که 60 نفر آنها سرپایی بوده است) و علت حادثه انفجار بقایای مواد منفجره باقی مانده از نمایشگاه نظامی در محل اعلام شده است.

بدینوسیله مراتب تسلیت خود را خدمت همه هموطنان،بخصوص هم استانی های محترم و خانواده های آسیب دیدگان این حادثه اعلام می نماییم.

                                                        ..

به نام خدا

روز جمعه نهم فروردین،با اصرار اهل و عیال و همچنین میل باطنی خودم و به اتفاق دو خانواده از اقرباء سببی،تصمیم گرفتیم که به آبشار استهبان برویم و روزی را در آنجا سپری نماییم و از طبیعت آن کام جوییم.با ورود به محل متوجه شدیم که
وضعیت محل نسبت به سابق کلی فرق کرده و چهره عوض کرده است.مسئولین شهرستان تا حد زیادی به آنجا رسیده اند.یک پارک بسیار جالب را به محوطه آبشار اضافه کرده اند،در آن امکانات ورزشی و نرمشی برای بزرگسالان و اسباب بازی برای خردسالان تعبیه کرده اند.(که البته همان هم بعضا مورد استفاده بزرگسالان قرار می گیرد.

همچنین یک بنای یادبود برای شهدا در آنجا بنا نموده اند که در نوع خود بسیار جالب است و در اطراف آن بنا ،نوشته هاو  روایاتی در مورد شهادت و مقام شهدا به عربی و فارسی درج نموده اند.

همچنین غرفه هایی ایجاد شده است که می توان محصولات استهبان و دیگر چیزها را تهیه نمود.

گرچه من قبلا در همین وبلاگ تحت عنوان"تور نیم روزه به استهبان"مطلبی را نوشته بودم،ولی حیفم آمد تحفه ای از این سفر یکروزه برای دوستان در وبلاگ نداشته باشم..در هنگام بالا رفتن از کوه و صعود به قسمت بالای آبشار می توان محل های مخصوص پارک کردن اتومبیل را دید که توسط مسئولین زحمت کش آن شهرستان و با صرف هزینه آماده شده و افراد بدون پرداخت وجهی اتومبیل خود را پارک می کنند و با دیدن این صحنه دلم گرفت و به یاد وضعیت شهر خودمان "فسا"افتادم که اگرفرد بیچاره مریض داری بخواهد برای چند دقیقه ناقابل درمحوطه وسیع جلوی بیمارستان توقف نماید،فورا یک نفر قبض به دست ،بر سرش نازل می شود و 200 تومان ناقابل طلب می نماید.

به نام خدا 

میلاد خجسته نبی مکرم اسلام(ص)

و صادق آل محمد(ع)

مبارک باد

...

به نام خدا




ضمن عرض تبریک سال نو
موفقیت وسر افرازی همه مسلمانان
بویژه ایرانیان سلحشور 
مخصوصا دوستان وبلاک نویس
و بازدید کنندگان عزیز را
از درگاه خداوند متعال درخواست
می نمایم.
لطفا ما را از دعای خیر خود فراموش نفرمایید. 

پست الکترونیکی: 

به نام خدا

 بازدید کننده عزیز
با سلام بدینوسیله لیست کلیه نوشته های زمستان 86 این وبلاگ به ترتیب از قدیم به جدید خدمتتان تقدیم می گردد.بعضی از این نوشته ها در همین آرشیو قرار دارد و بعضی دیگر در آرشیو های مستقل و جداگانه در قسمت" مطالب آرشیو شده" در صفحه اصلی وبلاگ دیده می شود.در هر حال شما می توانید با کلیک کردن بر روی لینکهای آنها در همین صفحه به آنها دسترسی پیدا نمایید.

عید غدیر مبارک
[شنبه 8/10/1386] نگرش مثبت و معامله سودمند
[جمعه 14/10/1386] بیانات مهم مقام معظم رهبری در جمع دانشجویان
[سه‏شنبه 18/10/1386] آسیب شناسی فرهنگ سیاسی عاشورا
[21/10/1386- 8:31 ع] فسا هم برف بارید!!!
 [سه‏شنبه 25/10/1386] «نبایسته های» فرهنگ عاشورا

نقاشی روی دست
[چهارشنبه 10/11/1386] دهه فجر مبارک

مناظره با شیطان

محرمانه
[سه‏شنبه 30/11/1386] حذف ویکی پیدیا از این وبلاگ
[4/12/1386- 11:52 ع] خون همسر به جوش آمد !!!
[چهارشنبه 8/12/1386] بایسته های عاشورا

[12/12/1386- 11:44 ع] صداقت در تبادل لینک
 [پنجشنبه 16/12/1386] نتایج امتحانات فاینال زمستان
[27/12/1386- 4:57 ع] در باره خودم

به نام خدا 

در باره خودم

از ابتدای تشکیل وبلاگ،قول داده بودم که شرح مختصری از زندگی خودم را جهت اطلاع دوستان گرانقدر و بازدیدگنندگان ارزشمند به وبلاگ اضافه نمایم.ولی به علت فراهم نشدن موقعیت و نبودن فرصت،این امر تا کنون به تعویق افتاده است.

عکسی را که در فوق می بینید،در عین حال که عتیقه ترین عکس یک کاربر اینترنتی است،اولین عکسی است که از دوران زندگی خود در اختیار دارم.از این که عکسهای در قنداق و بعد از قنداق و شروع به راه رفتن و آغاز ادا و اطوار و نظایر آن در اختیارم نیست تا به شما نشان دهم،پوزش می طلبم.عکس فوق روز هایی قبل از شروع سال تحصیلی 41 – 1340 گرفته شده است که در سن 7سال و چند ماهگی با یک سال تاخیر،برای ورود به سال اول دبستان آماده می شدم.تاخیر در ورود به دبستان هم داستانی دارد که از حوصله این پست خارج می باشد.دوران 6 ساله دبستان نظام قدیم را در دبستان اوحدی فسا سپری نمودم.

سیکل اول تحصیلات متوسطه را در دبیرستان ذوالقدر فسا گذراندم.سیکل دوم را به هدف ادامه تحصیل در رشته ریاضی،به دبیرستان حکمت نقل مکان کردم.عکس زیر بنده را در حال دریافت جایزه قرآن از دست فرماندار وقت نشان می دهد.آن زمان من دانش آموز کلاس هشتم بودم.جایزه قرآن هم یک عدد خودنویس پارکر 21 بود که من هیچوقت در آن جوهر نکردم و همچنان همچون روز اعطای جایزه،باقی مانده است.

بعد از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال 52 ، آماده اعزام به خدمت سربازی شدم.دوران شش ماهه آموزشی را در پادگان جهرم و 18 ماه باقیمانده را در آذربایجان غربی در گروهان خوی سپری نمودم.

در بهمن ماه سال 54 ،کمی بعد از ترخیص از خدمت سربازی،به طور موقت در یکی از شعب بانک صادرات شیراز مشغول به کار شدم و همزمان،به علت علاقه زیاد به  زبان انگلیسی، در کلاس های انجمن ایران و آمریکای سابق در شیراز ثبت نام کردم.در مهرماه سال 55 ،به دنبال موفقیت در امتحان ورودی،وارد دانشسرای راهنمایی شیراز شدم تا در رشته مورد علاقه خود یعنی زبان انگلیسی به ادامه تحصیل بپردازم. بدیهی است که کار خود در بانک را رها نمودم اما کلاسهای زبان در انجمن را کماکان ادامه دادم.در خرداد ماه سال 57 همزمان از دانشسرا و انجمن ایران و آمریکا فارغ التحصیل شدم.در شهریور ماه همان سال ،چند روزی قبل از استخدام در آموزش و پرورش، ازدواج نمودم که ثمره آن سه فرزند پسر 28 -23 و 19 ساله می باشد.از اول مهرماه سال 57 به عنوان دبیر زبان انگلیسی مدارس راهنمایی فسا آغاز به کار کردم.

در سال 62 توسط وزارت آموزش و پرورش جهت اعزام به مدارس جمهوری اسلامی در کویت انتخاب گشتم و در سال بعد یعنی 63 راهی آن دیار شدم.به علت موقعیت زمانی خاص،ماموریت من و همکارانم تا سال 69 به طول انجامید.در طول مدت ماموریت در کویت،علاوه بر کار معمولی تدریس،موقعیت اقتضا می کرد که همکاران،

کارهای فرهنگی دیگر را نیز انجام دهند یا مدیریت نمایند.در عکس زیر که از مراسمی در سفارت جمهوری اسلامی ایران در کویت در سال 64 یا 65  گرفته شده،همکاران بر من منت نهاده اند و مرا به عنوان تکخوان پذیرفته و خود نیز در همخوانی سنگ تمام گذاشته اند.

بعد از اتمام ماموریت،مجددا به فسا مراجعت نمودم.در سال 75 بعد از اتمام تحصیلات در مرکز آموزش عالی فرهنگیان،در دبیزستانها و مرکز پیش دانشگاهی فسا به تدریس خود ادامه دادم.در سال 79 به عنوان مدرس ،همکاری خود را با کانون زبان ایران واحد فسا آغاز کردم که تا کنون ادامه دارد.در سال 83 به افتخار بازنشستگی در آموزش و پرورش نایل آمدم و از آن زمان تا کنون،همکاری من با کانون زبان ایران به صورت مدرس تمام وقت بوده است.

در طول مدت تدریسم همیشه با علاقه در کلاس درس حاضر شده ام،به تدریسم عشق ورزیده ام،و مسائل دیگر زندگی و اجتماعی را با امر تدریس مخلوط نکرده ام.

در طول سالهای گذشته،به غیر از کشور محل ماموریت خود،از کشورهای ترکیه،سوریه،عربستان،انگلستان،یوگسلاوی سابق،بلغارستان و یونان دیدار هایی داشته ام.

شاید بعضی تصور کنند که زندگی آرام و بی دغدغه و بر وفق مرادی داشته ام .برعکس کسانی که از نزدیک با زندگی من آشنا هستند می دانند که همواره با کوهی از مشکلات ناشی از بیماریهای گوناگون که برای افراد مختلف خانواده و خودم حادث شده است،مواجه بوده ام،ولی با توکل به خدا،سعی کرده ام صبور باشم و روحیه خود را نبازم.راستی نگفتم که بنده خودم تک فرزند تشریف دارم.

ضمنا در تمام طول دوران خدمتم ،هیچ مسئولیت دیگری به غیر از تدریس را نپذیرفته ام.والسلام،پست ویژه تمام. 

تا مطلب بعد خدا نگهدار..

                                           پست الکترونیکی: mamaghami@yahoo.com
  

صداقت در تبادل لینک

یکی از دوستانی که اخیرا پیشنهاد تبادل لینک با اینجانب نموده است و من هم با پیشنهاد ایشان با کمال میل موافقت نموده ام،به من اطلاع داد که چون قالب وبلاگ ایشان با حجم لوگوی من مشکل داشت،مجبور شده است که لوگوی مرا از
وبلاگش حذف کند و فقط لینک وبلاگ مرا باقی بگذارد.ایشان خواسته بود به محض رفع مشکل لوگو،به ایشان اطلاع دهم که مجددا لوگوی مرا در وبلاگ قرار دهد.پس از این رفتار صادقانه و قابل تمجید این وبلاگ نویس جوان،من به یاد مطلبی افتادم که مدتهاست در نظر داشته ام خدمت دوستان عزیز مطرح نمایم.برای این که این مطلب خیلی مهم و در خور تعمق، به گوش همه دوستان وبلاگ نویس برسد،علاوه بر فرستادن پیام گروهی،سعی خواهم کرد در وبلاگ های دیگر نیز در مورد آن اطلاع
رسانی نمایم و دیگران را به دیدن آن دعوت کنم.

و اما اصل مطلب.اگر من برای یکی از دوستان وبلاگ نویس،تقاضای تبادل لینک ارسال کنم،و ایشان با تقاضای من موافقت نماید،از نظر اخلاقی برای هر دو نفر، هم ایجاد حق می نماید، و هم ایجاد تعهد.این بدین معنی است که به نظر می رسدهیچیک از طرفین اخلاقا مجاز نیست بدون اطلاع دیگری در امر این تبادل، تغییری ایجاد نماید.اشتباه نشود.نمی گویم هر یک از طرفین محکوم است که بار نمایش لینک یا لوگوی دیگری را تا به ابد به دوش بکشد.بلکه می گویم این تغییر یا انصراف،باید به دیگری اطلاع داده شود.

 این نظریه مخصوصا در محیط پارسی بلاگ که امکان تبادل لوگو را نیز دارا می باشد مصداق بیشتری پیدا می کند.اگر ابتدائا بین دونفر تبادل لوگو انجام شده و یکی از طرفین،به هر دلیلی لازم می بیند که لوگوی فرد دیگر را به لینک تبدیل کند،اخلاقا باید این امر را به طرف دیگر اطلاع دهد.اگر فردی لازم می بیند که به هر دلیل، لینک فرد دیگری را از وبلاگ خود حذف نماید،اخلاقا باید به وی اطلاع دهد.این امر در مورد دوستان خوب وبلاگ نویسی که بیشتر از امثال بنده، احساس تعهد شرعی می نمایند،بیشتر مصداق دارد.بنده کمترین ،خودم تا کنون اقدام به حذف لوگو یا لینک هیچ کس ننموده ام ،مگر آن که طرف مقابل قبلا به این امر مبادرت نموده باشد.البته این امر در حالتی که یکی از دو طرف،فاقد لوگو می باشد،کمی فرق می کند.یعنی اگر فرد فاقد لوگو،در مورد شخص دیگر،اقدام به تبدیل لوگو به لینک نماید،به هیچ وجه قابل ملامت نیست.

ضمن عرض این مطلب که با مطرح کردن این موضوع،بنده به سوی هیچ فرد خاصی هدف گیری ننموده ام،امیدوارم طرح آن موجب رنجش هیچ یک از دوستان گرانمایه را فراهم نیاورد.این موضوعی است که مدتی طولانی در ذهن من بوده است و اکنون به خود جرئت طرح آن را دادم.

پیشنهاد 1:اگر بعضی از دوستان در هنگام تبادل لینک،از نمایش لوگو افراد یا فرد خاصی معذور هستند،پیشنهاد می شود که به عنوان یکی از شروط ضمن عقد،قبل از موافقت،به فرد مقابل اطلاع دهند.

پیشنهاد 2 :گر چه خیلی توقع بیجا و خود خواهانه ایست،ولی مطرح می کنم.اگر مسئولین محترم پارسی بلاگ برایشان امکان دارد در قسمت تقاضای تبادل لینک،این امر را از هم تفکیک نمایند که آیا تقاضا برای تبادل لینک است یا تبادل لوگو.

پیشنهاد 3 :این یکی هم توقعی است بیجاتر از پیشنهاد دوم.اگر پارسی بلاگ بتواند در تنظیمات خود تمهیداتی را در نظر بگیرد که در مورد تبادل لینک های همزمان و پایاپای،در صورت اقدام به تغییر در تبادل لینک یا حذف لینک در یک وبلاگ،این تغییر یا حذف،در وبلاگ دیگر نیز اعمال گردد،آنوقت کلاس و پرستیژ آن خیلی خیلی بالا میره.نمی دونی تا کجا می ره.من این وبلاگو نداشتم..........

پیشنهاد 4 :من پس از تذکر آن دوست وبلاگ نویس،حجم لوگوی خود را کم نموده ام.یعنی همان عکس قبلی  به جای حجم بیش از 300 کیلو بایت،اکنون چیزی حدود 2 کیلو بایت را اشغال می کند.پیشنهاد می کنم که دوستانی که لوگوی مرا در وبلاگ خود دارند،در صورت تمایل از عکس کم حجم جدید  استفاده نمایند.
پی نوشت 1: به دنبال درج این مطلب،ظاهرا بعضی از دوستان به فراست افتاده اندو تصمیم گرفته اند برای رسیدگی به امور حقوقی وبلاگ خود در ارتباط با پدیده تبادل لینک،یک گروه تحقیق و تفحص تشکیل دهند.مبارک است انشاءالله.

پی نوشت 2 :اکنون (ساعت 11:40 صبح دوشنبه)که بیش از 12 ساعت از درج این مطلب نمی گذرد،متوجه شدم که حد اقل سود درج این مطلب، فراهم شدن زمینه ای است که عده ای از دوستان عزیز بتوانند دلایل خود را برای ایجاد این گونه تغییرات ،از طریق درج نظر در صفحه نظرات بیان فرمایند.

با عرض تسلیت به مناسبت اربعین سالار شهیدان،توجه دوستان و بازدید کنندگان محترم را به مطلب زیر تحت عنوان"بایسته های عاشورا"جلب می نمایم.این مطلب، در تکمیل دو مطلب دیگر می باشد که در آرشیو "عاشورا "موجود است.

خون همسر به جوش آمد !!!

خون همسر به جوش آمد.بانویی در خروش آمد.

زمانی که یکی از وبلاگ نویسان مرد پست منتخبی را به همسرش نشان داد،آنچنان همسر وی بر آشفته شد که نزدیک بود کار به سی سی یو بکشد.

به گزارش" مقامی نیوز" ، همسر این وبلاگ نویس مرد،خون مسئولین سایت پارسی بلاگ را که چنین پستی را در ستون" نوشته های منتخب" قرار داده اند،مباح دانسته است.

جریان از این قرار است که یکی از بانوان وبلاگ نویس پستی را تحت عنوان"فواید چند همسری برای زنان"به رشته تحریر در آورده است و در آن از چند همسری مردان به عنوان پدیده ای سودمند برای بانوان یاد کرده است.

همسر وبلاگ نوبس مرد شدیدا با این مطلب برخورد نموده و با دلایل محکم آن را رد نموده است.

نویسنده مطلب گفته است: در خانواده چند همسری،امکان بیشتری برای شغل خارج از منزل زنان وجود دارد و وظیفه نگهداری فرزندان بین چند نفر تقسیم می شود.همسر معترض گفته است: که اولا داشتن شغل خارج از منزل برای بانوان آش دهان سوزی نیست.علاوه بر این اگر همه بانوان منزل ، هوای کار بیرون از منزل به سرشان بزند،آنوقت این حرف،حرف بیهوده ای خواهد بود.

نویسنده مطلب گفته است: ازدواج با مردان متاهل بدین معنی است که زنان ، خطر کمتری می کنند،زیرا همسرشان توانایی خود را در رابطه مشترک اثبات کرده است.همسر معترض گفته است:چه معلوم که مرد به علت عدم موفقیت در این رابطه مشترک مبادرت به ازدواج مجدد ننماید.

نویسنده مطلب گفته است:امکان ازدواج های بعدی برای مردان ،استحکام خانواده را افزایش می دهد.همسر معترض گفته است:تا حالا چند خانواده را سراغ دارید که به علت ازدواج مجدد مرد،همچون بساط شوروی سابق از هم نپاشیده باشد و با استحکام پا بر جای مانده باشد ؟!

نویسنده مطلب گفته است:اگر زن جذاب تری پیدا شود،مرد می تواند او را هم به زندگی اضافه کند ، بدون این که زنان دیگر را ترک نماید.همسر معترض گفته است:آن وقت مثال آن مرد ، همانند مثال وبلاگ نویس های چند وبلاگه است.

نویسنده مطلب گفته است:چند همسری ، به زنان این امکان را می دهد که دوستان خوبی داشته باشند.(منظور ، دیگر بانوان آن مرد است).همسر معترض گفته است:به حق چیزای ندیده و نشنیده.!

در پایان لازم است خدمت همه دوستان وبلاگ نویس، بخصوص بانوی گرانقدری که مطلب فوق الذکر را نوشته اند ،و بازدید کنندگان ارجمند این نکته را خاطر نشان نمایم که بنده به عنوان مدیریت این وبلاگ شخصی به هیچ وجه در مورد آن مطلب موضع گیری خاصی ندارم.موضع گیری این جانب کاملا ممتنع می باشد.این پست را هم تا حدی به هدف پایبندی به وظیفه خبر رسانی و(پیش خودمان نیمه محرمانه بماند)تا حدی هم به علت فشارهای بعضی عناصر داخلی به رشته تحریر در آوردم. خوانندگان مطلب هم ، چه حضرات مذکرین گرانمایه و چه علیا مونثات بزرگوار ، اگر نظرخاصی در مورد مطلب دارند می توانند خطاب به شخص معترض بیان فرمایند.من عادت ندارم در چنین بحث های خطرناکی وارد شوم و خطر نمایم.به قول معروف: خر ما از کره گی دم نداشت.