به نام خدا آورده اند که در زمان رژیم سابق،سرتیپی فرمانده یک پادگان بود.این سرتیپ دوستی داشت که از طبع شعری برخوردار بود و گاهی در مدح سرتیپ اشعاری می سرود.روزی بنا شد که یک سرتیپ بازرس از پادگان وی بازدید نماید.سرتیپ فرمانده پادگان،به منظور اینکه برای سرتیپ بازرس سنگ تمام گذاشته باشد،با دوست شاعر خود صحبت کرد و با تشریح وضعیت،از وی درخواست کرد که در مدح سرتیپ بازرس ابیاتی بسراید و مجددا به وی تاکید نمود که سرتیپ بازرس با هر سرتیپ معمولی دیگری کلی فرق دارد. بالاخره روز ورود سرتیپ بازرس فرارسید و نامبرده به محل، نزول اجلال فرمود.(به بیان امروزی، تشریف آورد)،و در این هنگام شاعر مذکور دو بیت زیر را تقدیم نمود:
الا سرتیپ سرتیپان تو سرتیپی به سرتیپان همه سرتیپ یک تیپند تو سرتیپ تپاتیپی
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
||