به نام خدا
پز دادن با پارچه  نویسی

چند روز پیش در اخبار شنیدیم و دیدیم که آقای وزیرجهاد کشاورزی در هنگام افتتاح یک طرح ،چون از نصب پارچه و پلاکارد جهت خیر مقدم استفاده شده بود، به عنوان اعتراض از افتتاح آن  طرح خود داری نمودند.این امر برای من بسیار اعجاب انگیز جلوه نمود. با خود گفتم نکند آقای وزیر از کاروان تمدن عقب افتاده اند.در شهر ما(فسا) سالهای سال است که صنعت پارچه و پلاکارد نویسی رونق چشمگیری داشته و اخیرا به نقطه اوج خود رسیده است.

مواردی که من در قالب طنز و یا غیر طنز به آن اشاره می کنم جدای از موارد کاملا ضروری است.چون در مواردی که هدف از پارچه و پلاکارد نویسی ابراز احساسات  و باورهای مذهبی یا ملی اکثریت جامعه باشد ،این کار نه تنها جایز بلکه  بسیار هم ضروری و پسندیده به نظر می رسد.  

ولی جدای از این ،در شهر ما، مردم پشت سر مسئولین محترم محلی به پیروی از یک اصل(نه تنها پذیرفته شده،بلکه) نهادینه شده چندین و چند ساله دنبال پیدا کردن یک بهانه جهت مبادرت به پارچه و پلاکارد نویسی هستند و انصافا در این راه از هیچ کوششی مضایقه ندارند.
در مورد مردم عادی ،می توان گفت که تقریبا در همه امور روزمره می شود پارچه نویسی کرد.

اگر در مدرسه ی فرزند 8 ساله شما، مسابقه ای بین 3 نفربرگزار شود و یکی ازآن 3 نفرفرزند شما باشد و  2 نفر دیگر از فرزند شما پیشی بگیرند،شما می توانید پارچه نویسی کرده و مقام سومی را به فرزند دلبند خود تبریک بگویید.البته بهتر است این پارچه در محل درب ورودی اداره آموزش و پرورش نصب گردد.

اگر فرزند شما در پوشش آموزشگاه به پیک نیک نیم روزه برود ،شما می توانید مراجعت وی را خیر مقدم عرض کنید.
اگر مرغ همسایه شما برای بار اول تخم کند،میتوانید با نصب پلاکارد درب منزل ایشان،این موفقیت عظیم را تبریک بگویید.
اگر دوست شما مزرعه دار است،می توانید رشد چشمگیر بوته های بادمجان وی را در سال زراعی جاری تبریک گفته و فروش محصول وی را با قیمت عالی آرزو نمایید.
و اما در مورد مسئولین محترم شهر که گفتنی الی ماشاءالله است.با وجود این که مسئولین بلند پایه مملکتی به پیروی از آرمانهای مقدس ریاست محترم  جمهوری مرتب همه ی  دست اندر کاران امور را به حذف تشریفات و تعارفات غیر ضروری  دعوت و تشویق می نمایند،چون سالهای سال این قبیل تشریفات و تعارفات با خون این افراد عجین گشته است، آنان خود را مقید به انجام آن می دانند و به هیچ وجه به خود اجازه نمی دهند که ذره ای در این مورد کوتاه بیایند.
پس از تشریف فرمایی ریاست محترم جمهوری به فسا در تاریخ 30 فروردین ،این برادران بزرگوار در قالب پارچه نوشته، مدتها با یکدیگر تعارفات آنچنانی تکه پاره می کردند.ما حتی برای انتخاب نایب رئیس شورای شهر در شهرمان پارچه نوشته داشتیم  که مدتهای  مدیدی چشمانمان را نوازش می کرد و با آن حال می کردیم.
اگر انتصابی در شهر واقع شود و برای آن انتصاب پارچه نوشته ای وجود نداشته باشد،شخص منصوب وپست انتصابی همانند طفل بی پدر برای بعضی ها جلوه می کنند..اخیرا برای برادر بسیار محترمی که به مسئولیتی منصوب شده،پارچه نوشته ای تهیه شده بود و عکس نامبرده نیز بر روی آن حک گردیده بود.ولی پس از مدت اندکی  آن برادر محترم به مضرات آن پی برد و با احساس اولین آثار تمسخر آمیز این اقدام،دستور داد که پارچه  نوشته به کناری گذاشته شود .

راستی یادم رفت بگویم که برو بچ تابع مدیریت این وبلاگ شخصی(یعنی خود بنده) هم سر شوق افتا ده بودند  که به مناسبت منتخب شدن وبلاگ ،پارچه نوشته ای تهیه نموده و در محل سر قفلی داری نظیر درب آموزش و پرورش ویا اداره فرمانداری نصب نمایند.اما به دو دلیل منصرف شدند.اول این که من مخالف بودم و دوم این که در محلهای سر قفلی دار جای خالی وجود نداشت.
خوب حالا فهمیدید چرا من از کارآقای وزیر جهاد کشاورزی متعجب شدم؟