به نام خدا تولدم مبارک در جهت اشاعه فرهنگ خود تبریکی به دنبال پدیدار شدن پدیده های خوب و نوید بخش خود اتکایی،خود باوری،خودکفایی،خود سانسوری و خیلی ترکیبات خوب دیگر که حاوی خود می باشند،مدیریت این وبلاگ شخصی(یعنی بنده)پیشنهاد می نماید که پدیده خود تبریکی هم به این جمع اضافه گردد.چون بعضی مواقع کاملا ضروری به نظر می رسد. حالا چرا؟ عرض میکنم. به قول یک نفر مرحوم:بابام جان دروغ چرا.تا قبر آ آ آ همین من کمترین که اینجا نشسته و وبلاگ نویسی پیشه نموده ام روز 10 اردیبهشت یعنی دو روز دیگر 53 سالم تمام می شود.و وارد سال پنجاه و چهارم می شوم.تا حالا هم 54 بهار به چشم خودم دیده ام.حالا شما خیال می کنید از این همه آدمهای اطراف گذشته از همسر و فرزندان چند نفر به من( تولدت مبارک) میگن؟اینجاست که به اهمیت پدیده(خود تبریکی)پی می بریم.بنابرین: تولدم مبارک راستی با همه کم حواسی یادم هست الان می رم توی مشخصات و سن خودمو از 52 به 53 تغییر می دم. ای راستی تو رو خدا نظر هم بدید وگرنه گریم می گیره ها |
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
||