 |
 |
|
|
به نام خدا مستراح بان و آفتابه
نمیدانم طی یکی دوهفته اخیر مرا چه شده است که مرتب به یاد طنز مستراح بان و آفتابه می افتم،به حدی که مرا بر آن داشت که آن را در وبلاگ درج نمایم.لذا از کلیه بازدید کنندگان گرامی که دنبال یک مطلب به درد بخور اجتماعی یا سیاسی یا علمی و نظیر آن هستند خواهش می کنم وقت خود را برای خواندن این مطلب ضایع نفرمایند.من حتی برای خواندن آن از دوستان پارسی بلاگی هم دعوت نمی کنم.باز هم اخطار می کنم که اگر مطلب را خواندید و از آن بهره ای و یا استرواحی و التذاذی نیافتید،بنده مسئول وقت تلف شده شما نخواهم بود.حالا خود دانید. می گویند فردی مستراح بان یک مسجد شد.وظیفه او پر کردن آفتابه ها و آماده گذاشتن آنها بود تا بندگان مومن خدا که هنگام نماز به مستراح مراجعه می کردند، بتوانند با برداشتن یک آفتابه و رفتن به مستراح و قضاء حاجت(ببخشید،ببخشید،به اصطلاح مدرن می شود توالت کردن)،وضوئی بسازند و فریضه نماز را بجا بیاورند.به محض این که یکی از این بندگان خدا مراجعه می کرد و آفتابه ای را برمی داشت،مستراح بان او را صدا می کرد و دستور می فرمود که آفتابه را بگذارد و آفتابه دیگری را بردارد.همه نمازگزاران از دست او ذله شده بودند.امام جماعت مسجد که فردی وارسته و زاهد و متقی بود ،چند بار به طور ضمنی به وی پیغام داد که وظیفه خود را که پر کردن آفتابه هاست انجام دهد و در کار نمازگزاران دخالت ننماید،اما مستراح بان نه تنها به کار خود ادامه داد،بلکه کم کم حتی نمازگزارن را در مورد انتخاب آفتابه های بخصوص، مورد سئوال قرار می داد. بالاخره یکی از آنها با او صحبت کرد و از او در این مورد گلایه نمود.مستراح بان گفت:من می دانم که همه این افراد به آفتابه نیاز دارند ولی اگر بنا باشد که همه آنها خودشان راسا یک آفتابه بردارند و کارشان را به سامان برسانند،پس من اینجا چه کاره ام؟ خوب دیدید که به خواندنش نمی ارزید.من که به شما گفتم . تا مطلب بعد خدا نگهدار.. پست الکترونیکی:
mamaghami@gmail.com
|
||
|
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|
|
|
فهرست ها |
|
|
RSS Atom خانه ارتباط با من درباره من پارسی بلاگ 448: بازدید امروز 139: بازدید دیروز 2105015: مجموع بازدیدها |
||
