استا د بزر گ و مهر باني اينگو نه بو د تو را مقا مي
گر نو ر خدا دخيل با شد پيو سته تو را وكيل با شد
بر چهر ه تو نظر چه كردم بر روز نخستت جهر كر دم
آ مد به خيا ل و اهي من خو ابم كه چنين اشا ره كر دم؟
دارم به اميد حق نگا هي نبو د به جزش كسم صدا ئي