سلام بر استاد بزرگوارم آقاي مقامي

كارتان بسيار ارزشمند و قابل تقديره. من يك هفته اي ميشه كه به نت نيومدم. از وقتي بهار رفته اصلا حوصله ي وبلاگ و نت و اين جور چيزا رو ندارم. اون بهترين دوست من بود. وقتي بهار اس ام اس فرستاد كه شما براش نوشتيد، مشتاق شدم بيام نت و ببينم چي براش نوشتين و واقعا خوشحال شدم كه بهار دوستاي خوبي مثل شما داره.

رفتن بهار اونقدر من را آزرده خاطر كرده كه پست اخيرم را هم فقط به اصرار بهار نوشتم و هنوز در شوك رفتن او هستم و هر كاري مي كنم دستم به نوشتن نميره.

اگه دوست داشتيد مي تونيد نامه ي بهار خانم را كه علت اصلي رفتنش را گفته تو اين پستم بخونيد.

http://iman86.parsiblog.com/331232.htm