وقتي فيلم بازي كردن را خواندم ياد ترانه قميشي افتادم كه ميگهصبحها كه از خواب پا ميشيم نقاب به صورتهامون ميزنيم يكي ميشه معلم و يكي ميشه خونه بدوش... آخه ما هميشه در حال بازي هستيم در نقش ديگري نه در نقش خودمان.
ردي است كه آمدنم را گواه باشد. موفق باشيد.
