صائب گفته:

اگر آن ترك شيرازي بدست آرد دل ما را / به خال هندويش بخشم سر و دست و تن و پا را// چو عاشق چيز ميبخشد از آن خويش ميبخشد/ نه چون حافظ كه ميبخشد سمرقند و بخارا را

شهريار گفته:

اگر آن ترك شيرازي بدست آرد دل ما را/ به خال هندويش بخشم تمام روح و اجزا را// چو عاشق چيز ميبخشد بسان مرد ميبخشد/ نه چون صائب كه مي بخشد سر و دست و تن و پا را// سر و دست و تن و پا را به خاك گور ميبخشند/ نه بر آن ترك شيرازي كه برده جمله دلها را

و در آخر درخشان گفته:

اگر آن ترك شيرازي بدست آرد دل ما را/ چه جاي بخششي ديگر سر و روح و بخارا را// كسي را چيز ميبخشند كه در وي حاجتي باشد/ نه بهر ترك شيرازي كه خود بخشيده جانها را